Podatek dochodowy 2015: wygaszanie ulgi na Internet

Przeczytaj także: Rozliczenie roczne gdy etat, podatek liniowy i małoletnie dziecko

Ulga na Internet jest określona w art. 26 ust. 1 pkt 6a, ust. 7 pkt 4 oraz ust. 6h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pierwsza z przytoczonych regulacji wskazuje, że podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym podatnicy mogą obniżyć o kwotę wydatków ponoszonych przez podatnika z tytułu użytkowania sieci Internet, w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł. Dodajmy w tym miejscu, że podobnie jak w latach poprzednich, tak i w roku 2015, prawo do tego odliczenia będą mieć podatnicy rozliczający się na zasadach ogólnych wg skali podatkowej (czyli uzyskujący np. przychody z umowy o pracę, działalności wykonywanej osobiście, działalności gospodarczej opodatkowanej skalą czy rent i emerytur), a także płacący ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (a więc opodatkowujący w ten sposób przychody z działalności gospodarczej czy też tzw. najmu prywatnego). Wartość odliczenia wykazywana jest w załączniku PIT/O, skąd następnie przenosi się ją (wraz z innymi odliczeniami pomniejszającymi podstawę opodatkowania) do zeznania podatkowego.

Warto pamiętać, że wydatki takie muszą być faktycznie poniesione, a więc musi nastąpić zapłata danego rachunku czy faktury. Ponadto liczone tutaj są jedynie wydatki związane z użytkowaniem Internetu, a więc np. wydatki ponoszone w związku z abonamentem za stałe łącze, czy opłaty za dostęp wdzwaniany do Internetu. Odliczenie obejmuje także korzystanie z tzw. Internetu mobilnego w telefonie komórkowym, czy też podatnikom posiadającym oddzielny abonament na tego typu usługi oferowany przez sieci komórkowe. Ulgę wykorzystają także korzystający z kafejek internetowych.
Niestety omawiane odliczenie nie obejmuje wydatków związanych z montażem sieci Internet, jej remontem, zakupem sprzętu do korzystania z sieci czy opłat aktywacyjnych itp. Regulacje takie obowiązują także w roku 2014 i latach wcześniejszych.

Drugi z przytoczonych wyżej przepisów mówi natomiast, w jaki sposób wydatek powinien być udokumentowany, aby można go było odliczyć. Otóż wysokość takich wydatków należy ustalić na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty. Będą to zatem przede wszystkim faktury czy rachunki, niemniej warto zadbać o to, aby znalazła się na nich adnotacja, że zostały zapłacone. Ewentualnie do dowodów takich należy dołączyć polecenie przelewu czy też KP wystawione przez sprzedawcę, bądź inny dokument potwierdzający uiszczenie należności. Katalog dowodów potwierdzających poniesienie wydatków jest tutaj otwarty, pod warunkiem że dokument taki zawiera wskazane wyżej informacje. Niestety niewystarczającym jest paragon z kasy fiskalnej (gdy np. korzystamy z Internetu w kafejce), jako że nie zawiera on danych nabywcy, które są niezbędne do skorzystania z odliczenia.

Trzecia ze wskazanych wyżej regulacji, a więc art. 26 ust. 6h ustawy, określa czasookres, w którym konkretny podatnik z ulgi na Internet może skorzystać. Przepis ten mówi mianowicie, że omawiane odliczenie przysługuje podatnikowi wyłącznie w kolejno po sobie następujących dwóch latach podatkowych, jeżeli w okresie poprzedzającym te lata nie korzystał on z tego odliczenia.

W 2015 roku zatem z ulgi na Internet skorzystają jedynie ci podatnicy, którzy nigdy wcześniej tego odliczenia nie wykazywali, bądź po raz pierwszy od wprowadzenia ulgi (a więc od roku 2004) skorzystają z niej w rozliczeniach za rok 2014 (a więc składanych w roku 2015).