Sprzedaż bezrachunkowa w podatku VAT i dochodowym

Przeczytaj także: Ewidencja sprzedaży w podatku dochodowym

Sprzedaż bezrachunkowa – kiedy może mieć miejsce?

Prowadzenie działalności gospodarczej w większości przypadków wymaga od przedsiębiorcy wystawienia dokumentu, który by potwierdzał sprzedaż towaru lub usługi. Zazwyczaj służy temu faktura lub paragon. Może się jednak zdarzyć, że finalizując transakcję nie trzeba wystawiać żadnego dokumentu.

Tym samym, żeby doszło do sprzedaży bezrachunkowej musi występować przynajmniej jedno ze zwolnień – z VAT lub z kasy fiskalnej.

Czynny podatnik VAT nie musi prowadzić dodatkowych rejestrów

Pomimo braku faktury i paragonu transakcję trzeba jednak właściwie udokumentować. Sposób postępowania zależy od tego czy przedsiębiorca jest VAT-owcem, czy jest zwolniony z VAT.

W tym pierwszym przypadku, przedstawia się to bardzo prosto. Czynni podatnicy VAT zobligowani są do prowadzenia ewidencji zakupów VAT i ewidencji sprzedaży VAT. Dzięki temu sprzedaż, na którą nie ma zarówno faktury, jak i paragonu można ująć w ewidencji sprzedaży VAT. Nie ma konieczności zakładania i prowadzenia dodatkowego rejestru.

Sprzedaż bezrachunkową przedsiębiorca może zapisać w rejestrze sprzedaży VAT, a odpowiednią wartość przepisać następnie do KPiR.

Jak „nievatowiec” dokumentuje sprzedaż bezrachunkową?

Zdecydowanie bardziej skomplikowane jest rozliczenie sprzedaży bezrachunkowej przez firmy zwolnione z podatku VAT, które nie muszą stosować kasy fiskalnej. Przepisy dają tutaj dwie możliwości:

1. Wystawianie każdego dnia dowodu wewnętrznego i księgowanie go w KPiR,
2. Prowadzenie ewidencji sprzedaży i księgowania przychodów w Księdze raz na miesiąc.

Jakie dane w ewidencji sprzedaży bezrachunkowej?

Przepisy oczywiście wymagają, by prowadzona ewidencja sprzedaży bezrachunkowej zawierała konkretne informacje. Przedsiębiorca powinien w niej zamieścić:

• numer porządkowy lub okres, za który ewidencja jest prowadzona (np. dany miesiąc),
• datę, w której uzyskano przychód,
• kwotę nieudokumentowanego przychodu.

W dokumencie można zamieścić dodatkowe pole (np. „Uwagi”), które pomoże bardziej szczegółowo opisać zaistniałe zdarzenie gospodarcze.

Ewidencję należy prowadzić w formie broszury, a jej karty ponumerować. Nie ma obowiązku zgłaszania do urzędu skarbowego, że przedsiębiorca korzysta z takiego dokumentu. W przypadku kontroli urzędnicy mogą jednak sprawdzić, czy ewidencja sprzedaży jest prowadzona zgodnie z przepisami.

Arkadiusz Caryk,