Wynajem lokali: podatek VAT od refakturowania mediów

Przeczytaj także: Umowa najmu: jaka stawka VAT na media?

Jednakże wnioskodawca nie zgodził się z powyższym stanowiskiem Ministra Finansów i po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, wniósł skargę na omawianą indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego. Strona skarżąca wskazała, że Minister Finansów błędnie uznał, iż obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu refakturowania mediów i opłat za czynsz nie powstaje w momencie wystawienia refaktury.

W konsekwencji sporna kwestia stała się przedmiotem analizy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (Wyrok WSA z 17 lutego 2015r., sygn. akt I SA/Kr 1783/14 ). Sąd wskazał, że w stosunkach najmu oprócz czynszu wynajmujący może pobierać jedynie opłaty niezależne od właściciela, jednakże z zastrzeżeniem, że wskazane opłaty mogą być pobierane przez właściciela tylko w wypadkach, gdy korzystający z lokalu nie ma zawartej umowy bezpośrednio z dostawcą mediów lub usług (takimi opłatami są opłaty z tytułu dostawy energii, gazu, czy wody).

WSA uznał, że koniecznym jest w pierwszej kolejności wyjaśnienie pojęcia „refakturowanie”, mimo iż nie sposób doszukać się definicji legalnej w tym zakresie: „Przyjąć należy, że istotą refakturowania jest zakup przez podatnika usługi, a następnie jej odsprzedanie w nieprzetworzonym stanie kontrahentowi podatnika, który jest ostatecznym beneficjentem usługi”. Punktem wyjścia jest tu zatem regulacja zawarta w art. 28 dyrektywy Rady 2006/112/WE, zgodnie z którym w sytuacji gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył ów usługi.

W dalszej części uzasadnienia Wojewódzki Sąd Administracyjny nie zgodził się ze stanowiskiem Ministra Finansów wyrażonym w spornej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego uznając, że nie istnieją ograniczenia na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług dla możliwości wliczenia innych opłat w cenę usługi najmu, jeśli strony tak postanowią. Wówczas zainteresowany jako właściciel wynajmowanych powierzchni będzie świadczył usługę kompleksową, w ramach której pojawia się najem oraz koszty mediów.

Jednakże sąd wskazał również, że z powyższego nie należy wnioskować jakoby w każdym przypadku opłaty za media stanowiły usługę pomocniczą w stosunku do usługi najmu, bowiem decydującym elementem jest wówczas treść stosunku prawnego, który łączy strony: „W przypadku kiedy z treści umowy najmu wynika, że odrębnie pobierany jest czynsz, a odrębnie należności za media i inne świadczenia, te ostatnie nie mogą zostać uznane za element świadczenia jednolitego”.

W zakresie natomiast momentu powstania obowiązku podatkowego WSA uznał, że decydujący jest moment wystawienia refaktury, bowiem słusznie wskazuje się w orzecznictwie, że wskazany obowiązek na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011r., poz.177, Nr 1054 z późn.zm.) powstaje na zasadach określonych we wspomnianym już art. 19a niniejszej ustawy, jednakże z wyjątkiem, ze w sytuacji gdy ustawa wiąże powstanie ów obowiązku z wystawieniem faktury, powstaje on z chwilą wystawienia refaktury, gdyż to ten właśnie dokument (będący w istocie zwykła fakturą tyle tylko, że wystawioną przez podmiot refakturujący) potwierdza (w ramach fikcji prawnej przyjętej w art. 8 ust. 2a u.p.t.u.) wyświadczenie stosownej usługi przez refakturującego na rzecz jej faktycznej beneficjenta.