Z początkiem 2020 r. został zniesiony obowiązek prowadzenia ewidencji wyposażenia przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów. Czy brak tego obowiązku wpływa na sposób ujmowania dokonanych zakupów wyposażenia w księdze?
Przeczytaj także:
Ewidencja wyposażenia - od 2020 r. zlikwidowana
Zarówno sposób kwalifikacji składników wyposażenia jak i sposób ujmowania ich zakupu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów pozostaje bez zmian.
Przypomnijmy, w stanie prawnym obowiązującym do końca 2019 r. przedsiębiorcy prowadzący
podatkową księgę przychodów i rozchodów byli zobowiązani do prowadzenia
ewidencji wyposażenia, w której należało wykazywać wyposażenie o wartości początkowej (określanej przez ustawę o PIT) przekraczającej 1.500 zł. Ewidencja taka musiała zawierać:
-
numer kolejny wpisu,
-
datę nabycia,
-
numer faktury lub rachunku,
-
nazwę wyposażenia,
-
cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia,
-
numer pozycji, pod którą wpisano w księdze koszt związany z nabyciem wyposażenia,
-
datę likwidacji (w tym również datę sprzedaży lub darowizny) oraz
-
przyczynę likwidacji wyposażenia.
Mimo braku ewidencji, zakup wyposażenia trafia do KPiR
Od 2020 r. zniknęła ewidencja wyposażenia, którą musieli prowadzić przedsiębiorcy na PKPiR dla wyposażenia o wartości przekraczającej 1.500 zł. Zniesienie tego obowiązku w żaden sposób nie rzutuje jednak na zasady ujmowania w kosztach podatkowych zakupu takiego wyposażenia.
Za wyposażenie uważa się rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do
środków trwałych.
Zapisów w ewidencji należało dokonywać najpóźniej w miesiącu przekazania danego składnika wyposażenia do używania.
Niezależnie od tego, czy dany składnik majątku został ujęty w ewidencji wyposażenia czy też nie, wydatek związany z jego nabyciem był ujmowany w kolumnie 13 księgi (pozostałe wydatki).
Zmiany na rok 2020
Z dniem 1 stycznia 2020 dotychczasowe przepisy regulujące prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów zostały uchylone, a zastąpiło je rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. poz. 2544).
Rozporządzenie to nie przewiduje już wymogu prowadzenia ewidencji wyposażenia (tę z lat wcześniejszych należy jednak przechowywać do czasu przedawnienia się zobowiązania podatkowego).
Niemniej zniesienie obowiązku prowadzenia tej ewidencji nie wpływa na sposób kwalifikacji składników majątku do wyposażenia (ich definicja w obecnym rozporządzeniu jest tożsama z wcześniejszymi regulacjami, z tym że została przeniesiona do objaśnień do kolumny 13 księgi) jak też ujmowania kosztów ich zakupu w podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Definicji wyposażenia (obowiązującej zarówno na podstawie starego jak i nowego rozporządzenia w sprawie prowadzenia księgi) odpowiadają m.in. składniki majątku wymienione w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Są to mianowicie składki majątku spełniające warunki do uznania ich za środki trwałe (a więc należące do majątku firmy i jej służące, zdatne i kompletne do użytku o przewidywanym okresie użytkowania przekraczającym jeden rok), które jednak do środków trwałych nie zostały zaliczone z uwagi na to, że ich wartość początkowa nie przekracza 10.000 zł i w związku z tym nie zostały one ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Wydatki na zakup takich składników majątku w 2020 r. są ujmowane w kosztach podatkowych jednorazowo w miesiącu ich oddania do używania. Stosownego zapisu należy dokonać w kolumnie 13 księgi.
Strona główna
Limit kosztów podatkowych a samochód osobowy w ewidencji wyposażenia
Rynek wtórny w I poł. 2021 z rekordem transakcji?
