Skarga do WSA musi spełniać ustawowe wymogi

Przeczytaj także: Kiedy skarga do WSA na interpretacje podatkowe?

Zasady wnoszenia skarg określa ustawa dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z (Dz. U. nr 153 poz. 1270).

O jednym z najistotniejszych warunków, niezbędnych, aby sąd nie odrzucił skargi, mówi o art. 53 § 1 ustawy. Chodzi o dotrzymanie terminu jej wniesienia. Skargę wnosi się bowiem w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Znaczenie ma tu data poświadczenia odbioru. Należy również zwrócić uwagę, o czym podatnicy niejednokrotnie zapominają, że trzydzieści dni nie jest równoznaczne miesiącowi. Jeżeli więc decyzja została doręczona 30 czerwca, podatnik ma czas na złożenie skargi do 30, a nie 31 lipca.

Ponadto trzeba pamiętać, że skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy). Tak więc skargę, skierowaną do sądu przesyła się na adres organu podatkowego czyli np. naczelnika urzędu skarbowego.

W przypadku, gdy podatnik pominie właściwy organ i prześle skargę bezpośrednio do sądu, ten, aby zostały zachowane formalne procedury, przekazuje ją do organu podatkowego. Dzień, w którym skarga taka trafia do organu podatkowego uznaje się za datę jej złożenia. Łatwo się domyślić, że często staje się to po ustawowym czasie, w efekcie czego termin złożenia skargi zostaje uchybiony. Zdarza się, że w takiej sytuacji sądy zajmują przychylne dla podatnika stanowisko, przywracając termin do złożenia skargi np. postanowienie WSA w Poznaniu z 18 marca 2008 r. (IV SA/Po 46/08), z reguły jednak rozstrzygnięcia są niekorzystne dla skarżących, np. postanowienie WSA w Gliwicach z 3 marca 2008 r. (I SA/Gl 155/08).

Co więcej, aby skarga została uznana za prawidłową, powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a więc zawierać:

• oznaczenie sądu, do którego jest skierowana, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników,
• wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności,
• oznaczenie organu, którego działania lub bezczynności skarga dotyczy,
• oznaczenie rodzaju pisma: skarga,
• podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika,
• oznaczenie miejsca zamieszkania lub adresu siedziby stron lub ich przedstawicieli ustawowych, pełnomocników, adresu do doręczeń, przedmiotu sprawy,
• określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego,
• wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli do tej wartości zależy wysokość opłaty.

Sąd odrzuci skargę również w przypadku, gdy nie zostaną w wyznaczonym terminie uzupełnione jej formalne braki. Chodzi tu najczęściej o dostarczenie brakujących dokumentów, jak np. pełnomocnictwo, odpis z Krajowego Rejestru Sądowego czy uiszczenie wpisu sądowego. Przeważnie należy to zrobić w terminie 7 dni. Jeżeli skarżący nie dotrzyma tego terminu, skarga zostanie odrzucona (art. 58 § 1 pkt 3 ustawy).

Co ważne, postanowienie o odrzuceniu skargi podlega zaskarżeniu do NSA. Należy jednak pamiętać, że, w przypadku, gdy odrzucenie skargi nastąpiło w wyniku zaniedbania ze strony skarżącego, szanse na wygraną są nikłe.